شما هم از اون دانشجوهایی بودید که هنوز یه رب از تموم شدن کلاس مونده، میگفتید “خسته نباشید استاد”
اصلا رابطهتون با اساتید چطور بود؟ انقدر اذیتشون میکردید که آخر ترمها همیشه نگران بودید استاد چه نمرهای واستون رد میکنه؟! یا اینکه انقدر رابطهتون با استاد خوب بود که دلتون قرصِ قرص بود از نمره پایانترم؟!
اگه از دسته اول بودید که باید بهتون بگم “جیک جیک مستونت بود، فکر زمستونت بود؟
چون بالاخره یه روزی رسیده که باید دست به دامن اساتید بشید تا هواتون رو داشته باشن. راجع به شمایی که قصد مهاجرت از راه تحصیل دارید، حرف میزنم. زمانی میرسه که برای اینکه بتونید از یه دانشگاه یا موسسه آموزشی خارجی پذیرش بگیرید باید استادی باشه که به اونها اطمینان بده شما عالی هستید. پس دانشجوی خوبی باشید تا اساتید هواتون رو داشته باشن و یه توصیه نامه اساتید خوب واستون بنویسن.
یه تعریف ساده برای توصیه نامه اساتید
اگه تصمیم به مهاجرت دارید و میخوایید توی یکی از دانشگاههای خوب دنیا درس بخونید باید خودتون رو واسه یه مسیر هیجانانگیز آماده کنید. شما با داشتن یه سابقه تحصیلی خوب میتونید به راحتی از بهترین دانشگاههای دنیا توی هر کشوری که میخوایید پذیرش بگیرید. پس باید تا میتونید مدرک جمع کنید و از درخششهای علمی خودتون بگید تا به مسئول پذیرش ثابت کنید شما از پس اون جایگاه تحصیلی برمیایید.
توصیه نامه اساتید یکی از مهمترین و قابل اطمینانترین راهها برای ساختن یه تصویر خوب و مثبت از شما توی ذهن اساتید تصمیمگیرنده یا مسئول پذیرش هست.
یه جورایی میشه گفت شما به نامهای نیاز دارید که توی اون اساتیدِ شما دستاوردهای تحصیلی و شخصی و اهداف شما رو شرح میدن و از انگیزه بالای و همه ویژگیهای مثبت شما برای مسئول پذیرش میگن.
توی توصیهنامه شما، سه نفر نقش خیلی مهمی دارن:
- خودِ شما که موضوع صحبت توصیهنامه هستید و متن این سند در مورد شخصیت حرفهای شماست.
- استادِ شما که قرار هست به تاثیرگذارترین شکل ممکن شما رو توصیف کنه. البته با اطلاعات واقعی.
- کمیته تصمیمگیرنده یا مسئول پذیرشی که باید تحت تاثیر توصیفاتی قرار بگیره که استاد شما از شما توی توصیهنامه بیان کرده.
مراحل نوشتن یه توصیه نامه تحصیلی عالی
توصیه نامه اساتید رو میشه مکمل یا پوششدهنده ریزنمرات و معدل و بقیه سوابق تحصیلی شما دونست. یعنی این امکان وجود داره که سوابق تحصیلی چندان درخشانی نداشته باشید اما یه recommendation letter میتونه به پذیرش شما کمک بزرگی کنه. به همین خاطر باید نسبت به جزئیات اون دقت زیادی داشته باشید.
خیلی از دانشگاهها هیچ فرمت و استاندارد خاصی برای این نامه ندارن. اما بعضی از موسسهها استاندارد خاص خودشون رو دارن و شما باید طبق اون عمل کنید.
در مورد طول این نامه مخصوصا بچههای کارشناسی ارشد بهتر هست که کل مطلب رو توی یه صفحه A4 جا بدید. دانشجوهای دکترا چون یه مقدار تاریخچه و سوابق تحصیلی بیشتری دارن اگه به دو صفحه هم رسید ایراد خاصی وجود نداره. مگر اینکه اون موسسه توی استانداردهای خودش تعداد صفحات رو محدود کرده باشه.
متن نامه هم باید توی سربرگ دانشگاه باشه و به امضاء استادتون هم برسه.
حالا میخواییم راجع به ساختار کلی یه توصیهنامه حرف بزنیم که باید چطور نوشته باشه:
- استاد شما باید بدونه دقیقا برای کجا، کدوم موسسه، برنامه و جایگاه تحصیلی قرار هست توصیهنامه بنویسه. و همینطور اطلاعات کاملی راجع به اینکه چه شخصی قرار هست این نامه رو دریافت کنه، بهش بدید.
- توی پاراگراف اول استاد باید یه مقدمهای از خودش و بیوگرافیش بنویسه و اینکه چند وقت هست که شما رو میشناسه و برداشت خودش رو از شما شرح بده. اگه توی پروژه تحقیقاتی هم دستیار ایشون بودید یا به هر شکلی با ایشون همکاری داشتید حتما عنوان بشه.
باید سعی کنه توصیفاتی از شما ارائه بده که متناسب با جایگاه یا برنامه تحصیلی که قرار هست پذیرش بگیرید، باشه.
- استادتون رو در جریان همه دستاوردها و فعالیتهای خودتون قرار بدید. علاوه بر معدل و ریزنمرات و درسهایی که گذروندید، یه لیست کامل از موفقیتها و اتفاقهای علمی زندگیتون در اختیارش بذارید تا هر چه بهتر بتونه شما رو توصیه کنه.
- جایزهها و تقدیرنامههای علمی که دریافت کردید میتونه امتیاز خیلی ارزشمندی برای ارزیابی شما باشه. پس از استادتون بخوایید که حتما توی توصیه نامه اونها رو عنوان کنه.
- تخصص شما توی موضوعات خاص و علاقمندی زیادتون برای کار روی اونها از نکتههایی هست که باعث میشه مسئول پذیرش نسبت به اشتیاق و تخصص شما ذهنیت مثبتی پیدا کنه.
- صحبت از موفقیتهایی که توی پروژههای بزرگی با استادتون انجام دادید و یا پیشرفتی که توی کلاس درس داشتید میتونه نشوندهنده این باشه که شما دنبال هدفهای بزرگ بودید و این موضوع به پیشرفت دانشگاه هم کمک کرده.
- استاد شما میتونه از فعالیتهای فوق برنامه شما مثل حضور حرفهای توی یه رشته ورزشی، هنری و اجتماعی توی توصیهنامه خودش صحبت کنه. صحبت از هر کدوم از این فعالیتها و مهارتهایی که کسب کردید میتونه تصویر یه فرد کامل با یه زندگی سالم رو از شما ایجاد کنه.
- گاهی اوقات شاید لازم باشه در کنار تمامی ویژگیهای مثبت و متمایز، استادتون از روند پیشرفت شما توی پروژهها یا فعالیتهای علمی و تحقیقاتی که حضور داشتید یه مثال واقعی و قابل لمس بزنه و تمام تلاش و اقداماتی که برای رسیدن به نتیجههای موفقیتآمیز انجام دادید رو بازگو کنه. همه اینها باعث میشه تا مسئول یا کمیته پذیرش به درک بیشتری از تواناییها، انگیزه و شخصیت شما دست پیدا کنن.
- هر چقدر به آخر نامه نزدیکتر میشید باید تمرکز بیشتری روی جایگاه مورد نظرتون داشته باشید. استاد شما این بخش از نامه رو باید اختصاص بده به همه ویژگیهایی که شما رو بهترین انتخاب برای این جایگاه معرفی میکنه. یعنی صلاحیتهای تخصصی و شخصی شما باید به صورت کاملا مستقیم ارتباط داده بشه به موقعیتی که میخوایید تصاحب کنید. یعنی شما رو با دلایل منطقی و محکم برای این فرصت توصیه میکنه و به نقش مهم و اثرگذاری شما توی موفقیتهای اون برنامه تحصیلی تاکید داره.
- در نهایت هم استاد باید راههای ارتباطی مستقیم خودش رو توی نامه ارائه بده تا دانشگاه یا موسسه آموزشی مورد نظر شما بتونه به راحتی با استادتون در ارتباط باشه. البته این موضوع میتونه کمک خیلی بزرگتری برای شما باشه. چرا که در صورت تماس مسئول پذیرش، استاد میتونه حامی تاثیرگذارتری برای شما باشه.
5 راز برای داشتنِ یه توصیه نامه اساتید چشمگیر
راز اول: انتخاب اساتیدی که قرار هست برای شما توصیه نامه بنویسن از مهمترین اقداماتی میتونه باشه که شما باید توی این مرحله انجام بدید. این اساتید باید افرادی باشن که از نزدیک با اونها تعامل داشتید و اونقدر شناخت کافی نسبت به شما داشته باشن که بتونن کمیته پذیرش رو تحت تاثیر قرار بدن.
یه انتخاب اشتباه ممکن هست مسیر زندگی شما رو عوض کنه. پس حتما وسواس کافی در این مورد خاص به خرج بدید.
اگه این اساتید متخصص در همون حوزهای باشن که شما درخواست پذیرش دادید، این افراد میتونن بهترین انتخاب شما باشن.
راز دوم: گوشِ مسئول پذیرشی که استاد شما قرار هست با یه نامه شما رو برای اون توصیف کنه، پر هست از تعریف و تمجیدهایی که اساتید از دانشجوهای خودشون میکنن. پس به جای توصیفهای کلیشهای، سعی کنید نامه شما پر باشه از مثالهای واقعی از پیشرفت شما در حین تحصیل یا زمانی که با یه پروژه تحقیقاتی همکاری میکردید. یعنی استاد تصمیمگیرنده باید متنی رو بخونه که راجع به خودِ شما نوشته شده باشه و عملکردتون. نه تعریف و تمجیدهایی که میشه برای هر دانشجویی به کار برد.
راز سوم: این موضوع کاملا درست هست که توصیهنامه باید یک نامه رسمی باشه. اما این به معنای خشک بودن اون نیست. وقتی مسئول پذیرش با یه نامه رسمی و حرفهای و در عین حال شخصیسازی شده مواجه میشه، مطمئن باشید شما و استادتون رو تحسین میکنه. این نامه فقط و فقط باید از شما و همه عملکردهای تخصصی و ویژگیهای شخصی شما پر شده باشه.
راز چهارم: پاراگراف آخری که استاد از شما مینویسه باید بتونه نقطه اوج و تاثیرگذار نامه باشه. یه بیانیه قوی که تاکید خیلی زیادی روی نقاط قوت شما داره و شما رو بهترین گزینه برای جایگاه مورد نظر معرفی میکنه.
راز پنجم: ممکن هست بعضی از دانشگاهها یا موسسات از شما 2 یا 3 توصیهنامه بخوان. پس خیلی هوشمندانه ست که از هر کدوم از این اساتید بخوایید راجع به یکی از دستاوردها و موفقیتها و یا پتانسیلهای تحصیلی شما بنویسن. مثلا یه توصیه نامه اساتید تمرکز بیشتری روی تواناییهای تحقیقاتی شما داشته باشه و یکی دیگه از توانمندیهای شما توی حل مساله یا اشتیاق زیادتون برای پیشرفت و رسیدن به هدفهای تحصیلیتون صحبت کنه.
در آخر:
حتما پیگیر باشید که استادتون توی تاریخ موردنظر توصیه نامه رو ارسال کرده باشه. و در نهایت هم از استادتون به خاطر کمک بزرگی که بهتون کرده طی یه نامه کاملا حرفهای تشکر کنید.
بدون دیدگاه